مست ميكنم ، پيك پشت پيكميزنم به سلامتي تمام سلام هاي بي جواب،به سلامتي تمام آبرو هاي ريخته شده،آنقدر مست ميكنم تا گردش زمين را بدور
خورشيد نقض شود،ميروم به دنياي كه كفش سيندرلاراازپايش در نمي آورد،دنياي كه براي آدم هايش شعربخوانم ونام شاعر ازمن بپرسد..!!!!؟؟دنياي كه ميداند وقتي شعر دزديده شد ،احساس يه يغما رفته، قلب را دزديده اند، دنيايي كه، دزدي احساس را با تجاوز به واژه ها برابر مي داند، واژه هاي شعر براي مــــــن فرزندان نوزاديهستند كه درآغوشم با ناز و نوازش بزرگ ميكنم ،همانطور كه درد هايم را بزرگ كرده ام...!!من پدر اين كلماتم،اشعارم را يتيم نكنيد، آنها به اندازه كافي طعم بي مادري كشيده اند . كوله بارم را جمع مي كنم ،ميروم به دنياي كه براي احساس هورا نمي كشند،احساس رابغل ميكنند و با آن زار زاراشك ميريزند،مست ميكنم وميزنم به سلامتي احساسي كه لايك شد، اما درك نشد .بميرم برايتان فرزندانم ، بميرم و شماها رادر انزوا نبينم .بميرم و شماهارا يتيم نبينم .لعنت به شعر ،كه بزرگترين قاتل خنده هايم بود...!!!لعنت به شاعري كه جان كند و پوست انداخت ،تا باور نكندتنهاتر از اين حرف هاست،لعنت به شعري كه نوشت و شما خوانديد و ذوق كرد .مست ميكنم ،راه ميرم و تمام غريبهاي شهر رابغل ميكنم.راه زن شب دزدميشوم براي دزدين غربت شان،مست ميكنم به سلامتي كاندوم هاي دست دومي كهگيت ورود ما شدند تادنيا به خوش تقديري هاي پدر هايمان نچرخد،مست ميكنم و راه ميروم ،ميروم به دنيايي كه دختركانش بدون پرده، هم حق حرف زدن دارندهم حق زندگي كردن وهم حق ازدواج كردن..!!دنيايي كه پرده ها فقط براي نجابت پنجره هاعزيزند..!!!در رگ هاي ما پر از ژن هاي ديوانه است ؛ژن هاي بيسواد،كه فقط فوش دادن بلد است.مست ميكنم و مينوشم حتي اگر چهل روز اشعارم را باطل كند ،نه توبه ميكنم نه استغفار.صداي آژير راكه شنيديد كنار برويد،شايد دراين آمبولانسشاعري دراز كشيده،كه بدنش از واژه ها تهي شده؛شاعري كه با وانت دسته دوم شعر هايش راميفروخت،كلمات ته جعبه كه پوسيده و پلاسيده شده انددر انتظار كدام جوانمرد؟كه شعر هاي كپك زده اش را بخردو شاعر شب گرسنه نماند .